Dlaczego oddajemy cześć Krzyżowi Pańskiemu, relikwiom świętych albo ikonom?
Odpowiedzi na te pytania udziela ewangeliczna opowieść o reakcji apostoła Tomasza na wieść o zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa (J 20,24-29). Gdy inni uczniowie powiedzieli mu: „Widzieliśmy Pana”, on oświadczył, że nie uwierzy, dopóki nie zobaczy ran na Jego rękach i w Jego boku. Gdy po ośmiu dniach Jezus ponownie przyszedł do Swych uczniów, zwrócił się do Tomasza ze słowami: „Przyłóż tu palec swój i patrz na ręce Moje, i przyłóż rękę swoją i włóż do boku Mojego, i nie bądź tym, który nie wierzy, lecz wierzą¬cym. Odpowiedział Mu Tomasz i rzekł: Pan mój i Bóg mój! Mówi mu Jezus: Uwierzyłeś, bo ujrzałeś Mnie. Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.”
Potrzebujemy krzyża, relikwii świętych i ikon, bowiem podobnie jak Tomasz pragniemy „namacalnych znaków” dzieła naszego zbawienia. Są nimi cząsteczki Krzyża Pańskiego i rzeczy, które towarzyszyły zbawczej męce Chrystusa na krzyżu – korona cierniowa, gwoździe i grobowy całun. To również relikwie świętych – ich nienaruszone rozkładem ciała i przedmioty, które miały z nimi bezpośrednią styczność – szata i szal Bogarodzicy albo szaty świętych, np. św. Spirydona z Trymituntu. Kłaniając się relikwiom, oddając im cześć, dotykając ich – bezgłośnie wypowiadamy słowa apostoła Tomasza: „Pan mój i Bóg mój!” i w ten sposób wyrażamy nasza wiarę w Zmartwychwstałego Jezusa i w nasze własne zmartwychwstanie w dzień Paruzji – Jego ponownego przyjścia w chwale.
Powinniśmy jednak pamiętać o słowach Jezusa: „Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”. W ostatnią sobotę i niedzielę dostąpiliśmy błogosławieństwa wspólnej modlitwy w obecności relikwii Życiodajnego Krzyża Pańskiego. Kilkuset wiernych, zarówno prawosławnych, jak i rzymskich katolików skorzystało z możliwości modlitwy przed relikwiami w naszej cerkwi i oddało im cześć. Wyznaliśmy w ten sposób naszą wiarę, ale podobnie jak apostoł Tomasz, dostąpiliśmy jej umocnienia. Niech wspomnienie zetknięcia z cząsteczką Życiodajnego Krzyża dalej pomaga nam w naszych codziennych zmaganiach i w należytym pielęgnowaniu naszej wiary nadwątlonej wyzwaniami współczesności. Niech to wspomnienie pomoże nam dołączyć do grona „błogosławionych, którzy nie widzą, ale wierzą” i tę wiarę ciągle pogłębiają, świadczą o niej codziennie całym swoim życiem.
Niech pielgrzymka relikwii Życiodajnego Krzyża Pańskiego w 100-lecie autokefalii naszej Cerkwi w Polsce wprowadzi nas wszystkich w kolejne stulecie życia z wiarą i w wierze. Amen.
Autorami zdjęć są: Katarzyna Grusza, Barbara Sewastianik, Daria Kasperuk, lektor Paweł Iwaniuk
